Goranu S.
Njegova generacija je rasuta
Po svijetu i umire
Sve je samlji
I godine mjeri
Smrtima prijatelja
Pobijedio je rak
U kojem su mu
Odsjekli nogu
I sad, kaže, klipše
Na elegantnoj protezi
Vrijeme ubija
Prevodeći i pišući
Još samo to mu je cijelo
Nakon rata
Družim se s mrtvima, kaže,
Jer oni najbolje šute
Pomažu mi da
Preživim buku svijeta
Koja te razjeda
Kao crvi polusrušeno stablo
